เมื่อไม่นานมานี้ LECO ได้สรุปงานสัมมนาเกี่ยวกับการใช้เครื่อง GCXGC ในงานทางการเกษตร ซึ่งนำเสนอโดย Dr.Frank Dorman จาก Dartmouth College ภาควิชาเคมี ซึ่งเดิมนั่นก็คือมหาวิทยาลัย Penn State ภาควิชาชีวเคมีและอณูชีววิทยา ซึ่งในขณะอยู่ที่ Penn State ดร. แฟรงก์ทำงานด้านการตรวจสอบทางนิติวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมเกี่ยวกับน้ำเสียที่ใช้กับพื้นที่การเกษตร

แม้ว่าจะมีสารเคมีหลายชนิดที่ถูกควบคุมและตรวจสอบเป็นประจำสำหรับการใช้งานทางการเกษตร แต่จากบทความที่เผยแพร่โดย WHO ประเมินว่าประมาณ 1/4 และอาจสูงถึง 1/3 ของโรคในคนส่วนใหญ่เกิดจากการสัมผัสกับสารเคมีในสิ่งแวดล้อม สารเคมีที่ก่อให้เกิดโรคเหล่านี้ส่วนใหญ่ไม่เป็นที่รู้จักและไม่มีการควบคุม เป็นผลให้มีการวิจัยจำนวนมากเพื่อค้นหาสารประกอบที่อาจออกฤทธิ์ทางชีวเคมี (compounds of emerging concern, CEC)

ที่ Penn State การวิเคราะห์สารเหล่านี้สามารถทำได้อย่างเหมาะสม เนื่องจาก Penn State เป็นเจ้าของโรงบำบัดน้ำเอง ซึ่งรับน้ำเสียจากทั้งวิทยาเขตและเขตเทศบาลโดยรอบ หลังจากบำบัดแล้ว น้ำเสียจะผ่าน “living filter” ซึ่งใช้สำหรับระบบชลประทานในการเกษตร การศึกษาของ Penn State ได้เก็บตัวอย่างน้ำเสียนี้จากส่วนต่างๆ ได้แก่ น้ำก่อนการบำบัด น้ำหลังการบำบัด น้ำที่ถูกสเปรย์ออกไป และบ่อน้ำบาดาลที่อยู่ในการควบคุมดูแลทั่วทั้งไซต์

ในการวิเคราะห์มีการใช้เครื่องมือ Pegasus® GCxGC ในหลายรุ่นไม่ว่าจะเป็น BT 4D และ HRT+ 4D ทีมของดร.แฟรงก์พบสารเคมีผิดปกติบางอย่าง ซึ่งจากการจับคู่ฐานข้อมูลของ NIST พบว่าเป็นสารคลอโรฟีนิลไซยาเนต (chlorophenylcyanates) แต่ผลลัพธ์ที่ได้นี้กลับไม่ตรงกับการทดสอบด้วยสารมาตรฐานไอโซไซยาเนต (isocyanate) ดร.แฟรงก์และทีมจึงได้ทำการศึกษาเพิ่มเติม และระบุสารนี้ได้เป็น คลอโรเมทิลเบนโซไทอะโซล (chloromethylbenzotriazoles) เมื่อพวกเขาค้นหาไปอีกขั้น พวกเขาพบว่าสารเหล่านี้ถูกใช้เป็นสารยับยั้งการกัดกร่อนในการบำรุงรักษาหอหล่อเย็นในวิทยาเขต แต่อย่างไรก็ตามความเป็นพิษของโมเลกุลสารเหล่านี้ หรือปฏิกิริยาของโมเลกุลเหล่านี้ก็ยังไม่มีใครทราบว่ามีผลอย่างไรหากปล่อยสู่สิ่งแวดล้อม

นอกจากนี้ ในขณะที่ตัวอย่างน้ำที่สเปรย์ในพื้นที่การเกษตรพบสารเหล่านี้ในความเข้มข้นสูง แต่กลับไม่พบโมเลกุลเหล่านี้ในน้ำใต้ดิน แม้ว่าสิ่งนี้จะเป็นตัวบ่งชี้ว่า living filter สามารถทำหน้าที่กรองโมเลกุลที่อาจเป็นอันตรายออกไปได้ แต่คำถามต่อไปสำหรับ ดร.แฟรงก์และทีมของเขาคือ: แล้วพวกมันหายไปไหนล่ะ?

สำหรับใครที่อ่านบทความมาถึงตรงนี้ มีความสงสัยและต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับวิธีที่สารเคมีเหล่านี้ปนเปื้อนลงไปในน้ำตั้งแต่เริ่มจนไปถึงวิธีการที่พวกเขาใช้ตรวจสอบ สามารถรับชมบันทึกวิดีโอ Webinar Dr. Frank Dorman ได้ฟรีที่ลิ้งก์ด้านล่างนี้